💥 ذَلِكَ الْكِتَابُ لَا رَيْبَ فِيهِ هُدًى لِلْمُتَّقِينَ ﴿۲﴾
📌 باید و واجب است تا بدانید که منظور از کتاب، ولایت علی است که در حقانیت آن ذره ای شک و تردید راه ندارد و علی ولی و امام المتقینی است که مایه هدایت و معلم تمام تقوا پیشگان الهی اعم از جن و انس و ملائکه و همه انبیاء و اولیاء الهی به جز معلم و ولی نعمتش محمد مصطفی است که بر او برتری دارد.
* امام باقر علیه السلام فرمود منظور از کتاب، امیرالمؤمنین است. هیچ شکّی در این حقیقت وجود ندارد که او پیشوای هدایتگری برای پرهیزکاران است.
منبع : تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۱۱۰ / بحارالأنوار، ج۲۴، ص۳۵۱/ تأویل الآیات الظاهرهًْ، ص۳۳
* امام عسکری علیه السلام فرمود کتاب، همان امیرالمؤمنین است.
منبع : تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۱۱۰ / بحارالأنوار، ج۴۱، ص۲۴۴/ المناقب، ج۲، ص۳۱۳/ بحارالأنوار، ج۲۴، ص۳۵۱/ تأویل الآیات الظاهرهْ، ص۳۳
* امام صادق علیه السلام کتاب، علی علیه السلام است. هیچ شکّی در این نیست که او هدایتگر پرهیزگاران است.
منبع : تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۱۱۲ / بحارالأنوار، ج۳۵، ص۴۰۲/ تفسیر البرهان/ تفسیر نورالثقلین
* امام عسکری علیه السلام فرمود کتاب، امیرالمومنین است و متّقین، شیعیان او هستند.
منبع : تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۱۱۲ / بحارالأنوار، ج۴۱، ص۲۴۴/ المناقب، ج۲، ص۳۱۳
* امام صادق علیه السلام متّقین، شیعیان ما هستند.
منبع: تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۱۱۴ بحارالأنوار، ج۲، ص۲۱/ العیاشی، ج۱، ص۲۵
* امام صادق علیه السلام روشنگر و هدایتگری فقط برای شیعیان ماست.
منبع : تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۱۱۴ مستدرک الوسایل، ج۱۲، ص۲۹۶/ بحارالأنوار، ج۲، ص۶۴
* امام صادق (علیه السلام) متّقین [در این آیه] شیعیان علی (علیه السلام) هستند.
منبع : تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۱۱۴ / بحارالأنوار، ج۵۱، ص۵۲/ تأویل الآیات الظاهرهًْ، ص۳۴/ کمال الدین، ج۱، ص۱۷/ منتخب الأنوارالمضییهًْ، ص۷۶ العیاشی، ج۱، ص۲۵؛ فیه: «شیعتنا» بدل «شیعهًْ علی»
* امام حسن عسکری فرمود قرآن روشنگر و درمانگری برای پرهیزگارانی است که از شیعیان و پیروان محمّد و علی هستند. ایشان از انواع کفر پرهیزکرده و آن‌ها را به‌کلّی ترک کرده‌اند و از انواع گناهان کبیره‌ی مهلک پرهیز کرده و آن‌ها را به کناری نهاده‌اند؛ از آشکارنمودن اسرار خدا و اسرار اولیاء خدا و اوصیای حضرت محمّد پرهیزکرده و آن ها را پنهان نموده‌اند و از اینکه علوم را از شایستگان آن پنهان دارند، خودداری کرده و آن علوم را بین ایشان منتشر کرده‌اند.
منبع : تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۱۱۴ / مستدرک الوسایل، ج۱۲، ص۲۹۶/ بحارالأنوار، ج۲، ص۶۴
* انصاریان:
در وحی بودن و حقّانیّت این کتابِ با عظمت هیچ شکی نیست؛ سراسرش برای پرهیزکاران هدایت است.
.
* خرمشاهی:
اين كتابى است كه شك در آن روا نيست كه راهنماى پرهيزگاران است.
.
* فولادوند:
اين است كتابى كه در حقانيت آن هيچ ترديدى نيست و مايه هدايت تقواپيشگان است.
.
* قمشه‌ای:
این کتاب که هیچ شک در آن نیست، راهنمای پرهیزگاران است.
.
* مکارم شیرازی:
اين كتاب با عظمتي است كه شك در آن راه ندارد، و مايه هدايت پرهيزكاران است.
* ذلِکَ الْکِتَابُ
اشاره به قرآن کریم است که در آیات قبل از آن سخن از آن به میان آمده است. این عبارت به عظمت و اهمیت قرآن تأکید می‌کند.
* لَا رَیْبَ فِیهِ
این جمله بیانگر این است که در حقانیت قرآن هیچ شک و تردیدی وجود ندارد. مطالب قرآن به گونه‌ای است که جایی برای شک و شبهه باقی نمی‌گذارد.
* هُدًى لِلْمُتَّقِینَ
این عبارت به این معناست که قرآن هدایتگر پرهیزگاران است. به این معنا که قرآن برای کسانی که اهل تقوا هستند و آمادگی پذیرش هدایت را دارند، راهنما و وسیله‌ای برای رسیدن به سعادت است.
* هدایت عام و خاص:
در قرآن به دو نوع هدایت اشاره شده است: هدایت عام که شامل همه انسان‌ها می‌شود و هدایت خاص که ویژه پرهیزگاران است. این آیه بر هدایت خاص تأکید دارد و بیان می‌کند که قرآن برای کسانی که اهل تقوا هستند، راهنما است.
* نقش تقوا در پذیرش هدایت:
تقوا به معنای پرهیزگاری و دوری از گناه است. این آیه نشان می‌دهد که تقوا نقش مهمی در پذیرش هدایت الهی دارد. افرادی که اهل تقوا هستند، آمادگی بیشتری برای درک و پذیرش هدایت قرآن دارند.
* فطرت انسان و هدایت:
برخی از مفسران معتقدند که انسان فطرتاً آمادگی پذیرش هدایت الهی را دارد. تقوا باعث می‌شود که این آمادگی فطری شکوفا شود و انسان به سمت سعادت هدایت شود به گفته حوزه مجازی مهندس طلبه.
هدایت به سوی کمال:
قرآن به عنوان یک کتاب هدایت، انسان را به سوی کمال و سعادت هدایت می‌کند. این هدایت شامل هدایت به سوی عقاید صحیح، اخلاق نیکو و اعمال صالح است.