آیات مهندسی بودن آسمان ها

آیات ساختمان و مهندسی بودن آسمان ها

خداوند در آیات ۱۹۰ و ۱۹۱ سوره آل عمران می فرماید:

إِنَّ فِی خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَاخْتِلاَفِ اللَّیْلِ وَالنَّهَارِ لآیَاتٍ لِّأُوْلِی الألْبَابِ

یعنی نشانه‌هایی در آسمان‌ها و زمین و اختلاف شب و روز وجود دارد که برای اهل خرد و برای دانشمندان قابل استفاده است.

بعد می فرماید دانشمندان و خرمندان کسانی هستند که در هر حال خدا را یاد می‌کنند:

الَّذِینَ یَذْکُرُونَ اللّهَ قِیَامًا وَقُعُودًا وَعَلَىَ جُنُوبِهِمْ وَیَتَفَکَّرُونَ فِی خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَذا بَاطِلًا سُبْحَانَکَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ.

آسمان یک ساختمان مهندسی شده است زیرا میان سیارات ساختاری از قانون جاذبه وجود دارد و خداوند بزرگ کسی است که این ساختار را و این کهکشان‌ها را بنا کرده است.

شاید یکی از شما بپرسد چند کهکشان در هستی است؟ هنوز هستی ناشناخته است اما اطلاعات اندکی که دانشمندان به آن دست یافته‌اند یک میلیارد کهکشان وجود دارد.

در بیشتر این کهکشان‌ها میلیون‌ها میلیون ستاره و سیاره است و این کهکشان‌ها از رهگذر نیروی حاذبه به هم ربط دارند و در مدارهای بسته‌ای حرکت می‌کنند و این هستی به صورت شگفت انگیزی بر اساس توازن متحرک ساخته شده است.

آنچه مسلم اینکه اگر حرکت سیارات در مدار بسته نمی‌بود، هستی یک مجموعه می‌شد. زیرا جسم بزرگتر، جسم کوچکتر را جذب می‌کرد. بنابراین از حرکت سیارات قدرتی رباینده تولید می‌شود که با قدرت جاذبه برابری می‌کند. کما اینکه اگر این مدارهای بسته نمی‌بود حرکت دچار نوسان می‌شد پس باید گفت آسمان یک ساختمان منحصر به فردی است که بسیار دقیق مهندسی شده است. چنان که خداوند در آیه 22 سوره بقره می‌فرماید:

الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ فِرَاشاً وَالسَّمَاءَ بِنَاءً وَأَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَرَاتِ رِزْقاً لَكُمْ فَلَا تَجْعَلُوا لِلَّهِ أَنْدَاداً وَأَنْتُمْ تَعْلَمُون

خداوند همانی است كه زمين را براى شما فرشى گسترده و آسمان را ساختمانی افراشته قرار داد و از آسمان آبى فرود آورد و بدان از ميوه‌ها رزقى براى شما بيرون آورد. پس براى خدا همتايانى قرار ندهيد در حالى كه خود می‌دانید.

آنچه مسلم اینکه هر سیاره‌ای در مداری بسته می‌چرخد. این گردش با توجه به وسعت و سرعتش با قدرت جذب ستاره‌ی دیگر تناسب دارد، بنابراین چیزی به نام تعادل حرکتی شکل می‌گیرد.

هر چیزی حرکت دارد و متعادل است. این ساختمانی بزرگ است. باید این حقیقت توضیح داده شود. اگر یک سطح صاف بیاورید و دو آهن ربای کاملا برابر بیاورید و گویی میان آن دو قرار دهید با تلاشی غیر قابل تصور می‌توانید این گوی را میان این دو آهن ربا ثابت نمایید تا جایی که قدرت دو آهن ربا آن گوی را در وسط خودشان ثابت نگه می‌دارد.

اما اگر یک دهم میلیمتر رانده شود به آهن ربای اولی جذب می‌شود و اگر یک دهم میلیمتر به طرف دیگر رانده شود به آهن ربای دومی جذب می‌شود. نیاز به تلاش فراوانی دارد تا در وسط هر دو ثابت بماند اما اگر دو آهن ربا نابرابر باشد نیاز به محاسبات ریاضی فراوانی دارد.

و اگر دو آهن ربا یک و یک سوم باشند باید گوی را در فاصله ای متناسب با قدرت ربایش آهن ربای بزرگ و کوچک قرار داد و این به محاسبات دقیقی نیاز دارد.

حال تصور کنید اگر سه یا چهار آهن ربا باشد و همه برابر باشند و قدرت ربایندگی داشته باشند! نیاز به چه محاسباتی است؟

لیکن همه آنچه درباره آهن رباها گفته شد در زمین و در سطح صاف است، اما اگر این آهن رباها در جای خالی و دارای حرکت و با اندازه‌های بسیار بزرگ و بسیار مختلف باشند و همچنین با فاصله‌های مختلف و سرعت‌های مختلف، قطع به یقین محاسباتش و نظام مهندسی آن از دست بشر خارج و یک قدرت و علمی خاص و مافوق علم بشر و دنیا لازم خواهد شد.

شگفتی دیگر این است که این آهن رباهای مختلف که در جای خالی و دارای حرکت هستند از نظر حجم، سرعت و فاصله تعادل دارند. تعادلی شگفت انگیز

حال با توضیح این مقدمه آیه 67 سوره زمر را بهتر می شود درک کرد:

وَمَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ وَالْأَرْضُ جَمِيعًا قَبْضَتُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَالسَّمَاوَاتُ مَطْوِيَّاتٌ بِيَمِينِهِ ۚ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ

و خدا را آن گونه که سزاوار اوست نشناختند، در حالی که زمین در روز قیامت یکسره در قبضه قدرت اوست، و آسمان ها هم درهم پیچیده به دست اوست؛ منزّه و برتر است از آنچه با او شریک می گیرند.

حال سوال مهم اینجاست!!!!

آیا این خدا باید نافرمانی می‌شود؟ آیا باید از او رویگردان بود؟ آیا نباید به رحمتش امید داشت؟ آیا نباید از عذابش ترسید؟ آیا باید از وعده‌اش روی برتافت؟ آیا می شود وعده های او را نادیده گرفت؟

خداوندی که فرمانروایی همه چیز به دست اوست و قطعا خودش قرآن را بر پیامبر نازل نموده است و قرآن سخن او است.

کسی که از کرده‌اش پرسش نمی‌شود ولی انسان‌ها از کرده‌ هایشان پرسیده می‌شوند.

کسی که بازگشت‌ها به سوی او است.