بقره آیه (22)

توضیحات

💥 الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ فِرَاشًا وَالسَّمَاءَ بِنَاءً وَأَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَرَاتِ رِزْقًا لَكُمْ فَلَا تَجْعَلُوا لِلَّهِ أَنْدَادًا وَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿۲۲﴾

📌 همان خدایی که به حرمت محمد و آل محمد و برای اینکه بشر را به پذیرش ولایت علی و اولاد معصومش امتحان کند، زمین را برای شما همچون فرشی گسترده قرار داد سپس برای بشر آسمان نبوت محمد را و در دل آسمان محمد ولایت علی و اولاد معصومش را قرار داد تا از این آسمان و ولایتش بر شما بارانی از علوم و حکمت و معرفت الهی را فرو آورد تا هر یک از شما بتوانید از انبوه میوه ها و محصولات سربرآورده از این رزق الهی به میزان لیاقت سهمی را برای خود کنید و از آن ارتزاق نمایید، پس بر شماست که جایی جز در خانه علی و اولاد معصومش نروید و به جای ایشان پیروی از غاصبین ولایت علی نکنید، و این حقیقتی است که خود بدان واقفید و آنرا تایید می کنید.

* پیامبر اکرم در خطاب به یارانشان فرمود: آیا به کثرت تعداد برگ‌های درختان، دانه‌ها وگیاهان خشک توجّه کرده‌اید؟ گفتند: بله ای رسول‌خدا ! تعدادشان چقدر زیاد است! رسول‌خدا فرمود: شمار فرشتگانی که به آل‌محمّد خدمت می‌کنند، بیشتر از آنهاست! آیا می‌دانید که آن‌ها چه خدمتی می‌کنند؟ آن‌ها برای خدمت به آل‌محمّد طبق‌هایی از نور حمل می‌کنند که درونشان تحفه‌هایی از جانب پروردگارشان می‌باشد؛ برفراز آن‌ها چراغ‌هایی از نور است. هرآنچه را که آن‌ها برای خدمت به آل‌محمّد حمل می‌کنند، به شیعیان و دوستدارانشان نیز تقدیم می‌کنند. این طبق‌ها سرشار از خیر است به‌طوری‌که تنها یکی از این طبق‌ها، آن چنان مملو از خیرات است که تمامی اموال دنیا، با کوچکترین قسمت آن قابل معاوضه و مقابله نمی‌باشد.

منبع : تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۱۸۰ / بحارالأنوار، ج۲۷، ص۹۹/ الإمام العسکری، ص۱۴۸

* انصاریان:

آن پروردگاری که زمین را برای شما بستری گسترده و آسمان را سقفی برافراشته قرار داد و از آسمان، آبی مانند برف و باران نازل کرد و به وسیله آن از میوه های گوناگون، رزق و روزی برای شما بیرون آورد؛ پس برای خدا شریکان و همتایانی قرار ندهید در حالی که می دانید [برای خدا در آفریدن و روزی دادن، شریک و همتایی وجود ندارد.

.

* خرمشاهی:

آنكه زمين را همچون‏ زيرانداز و آسمان را همچون‏ سرپناه شما كرد، و از آسمان آبى فرو فرستاد، آنگاه بدان ميوه‏ها براى روزى شما برآورد، پس آگاهانه براى او همتا نياوريد

.

* فولادوند:

همان خدايى كه زمين را براى شما فرشى گسترده و آسمان را بنايى افراشته قرار داد و از آسمان آبى فرود آورد و بدان از ميوه ‏ها رزقى براى شما بيرون آورد پس براى خدا همتايانى قرار ندهيد در حالى كه خود میدانید.

.

* قمشه‌ای:

آن خدایی که برای شما زمین را گسترد و آسمان را برافراشت و فرو بارید از آسمان آبی که به سبب آن بیرون آورد میوه‌های گوناگون برای روزی شما، پس کسی را مثل و مانند او قرار ندهید در حالی که می‌دانید که بی‌مانند است.

.

* مکارم شیرازی:

آنكس كه زمين را بستر شما قرار داد و آسمان (جو زمين) را همچون سقفي بر بالاي سر شما و از آسمان آبي فرو فرستاد، و بوسيله آن ميوه‏ ها را پرورش داد، تا روزي شما باشد، بنابراين براي خدا شريكهائي قرار ندهيد در حالي كه مي‏دانيد هيچ يك از اين شركاء و بتان نه شما را آفريده‏ اند و نه شما را روزي مي‏دهند.

* نعمت‌های الهی:

آیه به سه نعمت بزرگ الهی اشاره دارد:

زمین به عنوان فرش: خداوند زمین را به گونه‌ای قرار داده که برای زندگی انسان‌ها مناسب و قابل استفاده است، مانند فرشی که بر روی آن می‌نشینند و راه می‌روند.

آسمان به عنوان سقف: آسمان را به صورت سقفی محکم و استوار بالای سر انسان قرار داده تا از زمین محافظت کند و از نفوذ عوامل مضر جلوگیری نماید.

نزول باران: باران که از آسمان نازل می‌شود، مایه حیات و رویش گیاهان و میوه‌هاست و رزق و روزی انسان‌ها را تأمین می‌کند.

.

* توحید:

این آیه با بیان این نعمت‌ها، انسان را به سوی توحید دعوت می‌کند و از او می‌خواهد که در برابر این همه نعمت، برای خداوند شریک و همتا قرار ندهد.

.

* علم و آگاهی:

خداوند در انتهای آیه به این نکته اشاره می‌کند که این نعمت‌ها را در حالی بیان می‌کند که انسان‌ها می‌دانند و آگاه هستند که این‌ها همه از جانب خداوند است و نباید برای او شریک قائل شوند.

.

* استدلال برهان:

این آیه از طریق بیان نعمت‌های الهی، استدلالی برهان‌گونه برای اثبات توحید ارائه می‌دهد. به این معنا که با توجه به این همه نعمت، انسان‌ها باید به یگانگی خداوند پی ببرند و او را به یکتاپرستی عبادت کنند.

.

* تأکید بر نفی شرک:

آیه با صراحت و قاطعیت، از قرار دادن همتا و شریک برای خداوند نهی می‌کند و این عمل را در تضاد با علم و آگاهی انسان‌ها می‌داند.

.

* به طور خلاصه، آیه 22 سوره بقره، با بیان نعمت‌های الهی، انسان‌ها را به سوی توحید و یگانه‌پرستی هدایت می‌کند و از شرک و قرار دادن همتا برای خداوند نهی می‌نماید.