💥 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ ﴿۱﴾
📌 به نام الله و به اسم الله ، به نام همان اسم علی عالی اعلایی که در زیارت نامه اش می خوانیم السلام علیک یا اسم الله رضی،
آری، بنام خداوندی که ولایت علی را باب ورود به حریم خویش و باب ورود به شهر و مدینه علم پیامبر قرار داده و در پرتو امامتش بخشایش و مهر الهی کل خلایق را فرا گرفته است، خداوندی که رحمت خاصه حق را فقط بر مومنانش که نیستند مگر باورکنندگان، اقرارکنندگان، پذیرندگان، شیعیان و محبین علی و اولاد معصومش، جاری گردانیده است.
* ابوبصیر گوید: از امام صادق علیه السلام از معنی بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ سؤال شد. فرمود: که باء بهاء خدا است و سین سناء خدا و میم ملک خدا.
عرض کردم: الله یعنی چه؟ فرمود: الف آلاء و نعمت‌های خدا بر خلقش از نعیم به ولایت ما است؛ و لام الزام خدا بر خلق خود است که ولایت ما را بر ایشان لازم گردانیده است.
عرض کردم: هاء چه معنی دارد؟ فرمود: هوان و خواری از برای کسی است که با محمّد صلی الله علیه و آله و آل محمّد علیهم السلام مخالفت کرده.
عرض کردم: رحمن؟ فرمود: به همه‌ی عالم بخشاینده است.
عرض کردم: رحیم؟ فرمود: به مؤمنان بخصوص مهربان است.
* انصاریان
به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی
* مکارم
به نام خداوند بخشنده و مهربان
عبدالله‌بن‌یحیی بر امام علی علیه السلام وارد شد و گفت: ای امیرمؤمنان! اگر می‌خواهی به من فایده رسانی و مرا آموزش دهی؛ به من آن گناهی را که برایش در این مجلس گرفتار بلا شدم بشناسان تا بدان باز نگردم؟
حضرت فرمود: آن این بود که هنگام نشستن بِسْمِ الله الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ نگفتی و خدا از تو این بی‌ادبی و ترک وظیفه را چنین نمود که این مصیبت و گرفتاریت، تو را پاک کرد. آیا ندانستی که رسول خدا صلی الله علیه و آله از جانب خدای عزّوجلّ به من فرمود:
هرکار مهمّی که در آن بسم الله گفته نشود دنباله بریده شود.
گفتم: پدر و مادرم بقربانت! از این پس آن را واننهم. فرمود: در این صورت به آن بهره‌مند شوی و خوشبخت گردی.
عبداللَّه‌بن‌یحیی گفت: ای امیرمؤمنان! تفسیر بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ چیست؟
حضرت فرمود: بنده هرگاه؛ اراده‌ی خواندن یا به‌جا آوردن عملی داشت، می‌گوید: بِسْمِ الله الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ به این معنا که: به این اسم، این کار را به جا می‌آورم. پس؛ هر عملی که به جا می‌آورد، در آن با بِسْمِ الله الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ آغاز کند. یقینا! برایش در آن، میمنت و مبارکی است.