مقدمه ای بر پایان و برچیده شدن طومار خورشید :
دانشمندان کشف کردند بیشتر سیارات، هنگامی که انرژی ستاره ی میزبانشان تمام می شود و به اصطلاح ستاره تاریک می شود، از بین می روند و ستاره میزبان تبدیل به ستاره های بزرگ سرخی می شوند که در این حالت ستاره به سرعت گسترده شده و هر چیزی که در مسیرش باشد را می بلعد.
در همین راستا فضاپیمای گایا متعلق به سازمان فضایی اروپا (ESA) پیش‌بینی کرد ستاره خورشید که هم اکنون در حدود ۴.۶ میلیارد سال سن دارد، عمرش به نیمه رسیده و در حدود 5 میلیارد سال دیگر سوخت هیدروژنی اش تمام خواهد شد.
در این مرحله ستاره خورشید با متورم شدن زیاد، تبدیل به یک «غول سرخ» می گردد.
آنگاه سیاره زمین توسط خورشید بلعیده و برای همیشه نابود خواهد شد زیرا در این زمان هسته خورشید کوچک می‌شود اما لایه‌های بیرونی آن تا مدار مریخ منبسط می‌شوند که سیاره ما را نیز فرا گرفته و می بلعد.
اما همه ماجرا این نیست….
در آن زمان، انسانی وجود ندارد که این وقایع را ثبت و ضبط کند، چرا که انسان‌ها فقط حدود یک میلیارد سال دیگر جهت حیات بر روی زمین فرصت دارند؛
از آنجاییکه درخشندگی خورشید، در هر 1 میلیارد سال، حدود ۱۰ درصد افزایش می‌یابد، این میزان افزایش روشنایی کافی است که به زندگی در زمین پایان دهد.
بر همین اساس به گفته دانشمندان معاصر از جمله «برایان دی‌جیورجو»، ستاره‌شناس معروف دانشگاه کالیفرنیا، طبق شبیه‌سازی‌های کامپیوتری مشخص شد، پیش از آنکه فرایند مرگ خورشید آغاز شود این ستاره 0.1 درصد از کل جرم خود را از دست خواهد داد. این جرم 0.1 درصدی ممکن است چندان زیاد به نظر نرسد اما هنگامی که در مقیاس ستاره‌ای صحبت می شود، مقدار مذکور معادل جرم سیاره مشتری است که حدود 318 برابر بیشتر از جرم سیاره زمین است.
در این حالت دمای زمین به حدی بالا می رود که همه اقیانوس‌ها و آب های زمین به نقطه جوش می رسند و لذا همه آب ها تبخیر می‌شوند و جالب اینکه تمام آب دریاها مثل آب جوشی در سماور، میجوشد و غل میزند تا تمام شود. حتی گرما چنان اثر میگذارد و چنان اتم ها و مولوکول های آب را تحت تاثیر فزاینده خود قرار می دهد، که آب گویی به نقطه احتراق رسیده و بین زمین و آسمان به صورت آتش می سوزد و تبخیر می شود تا زمین خشک خشک می گردد و بعد از آن همه کوه ها نیز به صورت سیار و مواد مذاب به روی زمین جاری می گردد.
.
* و اما آنچه قرآن درباره پایان خورشید و بلعیده شدن زمین توسط خورشید می گوید!!!!
.
* سوره تکویر – آیات ﴿1﴾ تا ﴿6﴾
إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ ﴿۱﴾
آنگاه كه طومار خورشيد برچیده می شود.
وَإِذَا النُّجُومُ انْكَدَرَتْ ﴿۲﴾
و آنگه كه همین خورشید با سایر ستارگان همى زمان مرگشان فرا می رسد.
وَإِذَا الْجِبَالُ سُيِّرَتْ ﴿۳﴾
و آن هنگام که کوه ها ذوب می شوند و چون ماده ای سیار به حرکت می آیند.
وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ ﴿۴﴾
و آن هنگام که اموال هر چیز نفیس و با ارزشی دردنیا رها و بی صاحب می شود.
وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ ﴿۵﴾
و آن هنگام که همه حیوانات از ترس و و حشت دور هم جمع می شوند.
وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ ﴿۶﴾
آن هنگامی است که دریاها مشتعل و جوشان می گردند.
.
* سوره انشقاق– آیات ﴿3﴾ تا ﴿4﴾
وَإِذَا الْأَرْضُ مُدَّتْ ﴿۳﴾
و آنگاه كه زمين كشيده شود
وَأَلْقَتْ مَا فِيهَا وَتَخَلَّتْ ﴿۴﴾
و آنچه را كه در آن است بيرون افكند و تهى شود
.
* سوره طور – آیه ﴿6﴾
وَالْبَحْرِ الْمَسْجُورِ
قسم به دریای برافروخته جوشان
.
* سوره قیامت– آیه ﴿9﴾
وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ
آنگاه که خورشید و ماه جمع شده و یکی می شوند.
.
نکات تفسیری:
.
خداوند برای اثبات وجود خود، این اشارات علمی را که به تازگی توسط دانشمندان علوم ستاره شناسی و کیهان شناسی بدان دست پیدا کرده اند را در 1400 سال پیش در سوره تکویر به صراحت فرموده و اینگونه توضیح می دهد:
آن هنگام که خورشید طومارش برچیده می شود ( اشاره به پایان عمر خورشید می کند)…
بعد می فرماید آن زمان هنگامی است که هر ستاره ای تاریک و خاموش می گردد. ( اشاره به غول سرخ شدن هر ستاره)
آن زمان، زمانی است که حتی کوه ها به خاطر گرمای بسیاری زیادی که کره زمین را فرا می گیرد، به صورت ماده ای سیار در می آید (اشاره به زمانی می کند که لایه‌های بیرونی خورشید تا مدار مریخ منبسط می‌شوند)..
آن زمان، همان زمانی است که هر چه انسان در دنیا هست از بین می رود فلذا همه مال های دنیا بی صاحب می شود. ( اشاره به یک میلیارد سال دیگر وضعیت کره زمین می کند)
و آن زمانی است که حتی تمام حیوانات از ترس و وحشت سراسیمه به دور هم جمع می شوند..
و آن هنگام، هنگامه ایست که از گرمای بسیار زیاد، تمام آب های زمین جوشان شده و تبخیر می شوند.
.
و در آخر اینکه باید به قول خداوند به انسان های جاهل و پست تر از حیوان ( اولئک کالانعام) از همان زبان خداوند متذکر شد که ای انسان جاهل .. ما غرک بربک الکریم … چه باعث شد به چنین پروردگاری غره شوی و بگویی که او وجود ندارد؟ ایا جوابی دارند؟ یا بازهم با هزار توجیه فرار را به قرار ترجیح می دهند؟