💥 يَوْمَ تَجِدُ كُلُّ نَفْسٍ مَا عَمِلَتْ مِنْ خَيْرٍ مُحْضَرًا وَمَا عَمِلَتْ مِنْ سُوءٍ تَوَدُّ لَوْ أَنَّ بَيْنَهَا وَبَيْنَهُ أَمَدًا بَعِيدًا وَيُحَذِّرُكُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ ﴿۳۰﴾
📌 روزی که هر کس به میزانی که ولایت ثقلین را پذیرفته و بدان عمل کرده که خیر ترین و نیک ترین اعمال است و یا به میزانی که ولایت ابلیس و اهل سقیفه و نفس خود را پذیرفته که همه زشت ترین اعمال است ، همه اعمالش را حاضر شده می یابد و نتیجه عملش را دریافت کند و آن دم آرزو می کند که ای کاش میان او و اعتقاد باطلش و نیز میان او و غاصبین ولایت علی فاصله دور و درازی بود و لذا خداوند شما را از عذاب خود برحذر می دارد چرا که خداوند همواره نسبت به بندگانش نظر لطف و عنایت ویژه دارد و در نهایت رأفت و مهربانی است و فقط خیر ایشان را می خواهد که نشان و آیت آن امام رئوف، امام علی ابن موسی الرضا است.
🏵 در قرآن ۱۱ بار کلمه رئوف آمده است، امام رضا علیه السلام در ۱۱ ذی القعده به دنیا آمدند.
……
* انصاریان:
روزی که هر کس آنچه را از کار نیک انجام داده و آنچه را از کار زشت مرتکب شده حاضر شده می یابد، و آرزو می کند که ای کاش میان او و کارهای زشتش زمان دور و درازی فاصله بود. و خدا شما را از عذاب خود برحذر می دارد؛ و خدا به بندگان مهربان است.
.
* خرمشاهی:
ياد كنيد از روزى كه هركس هر آنچه از نيكى و بدى كرده است، حاضر يابد، و آرزو كند كه مگر بين او و كار بدش فرسنگها فاصله باشد، و خداوند شما را از خودش بر حذر مىدارد، و خدا به بندگانش رئوف است
.
* فولادوند:
روزى كه هر كسى آنچه كار نيك به جاى آورده و آنچه بدى مرتكب شده حاضر شده مى يابد و آرزو مى كند كاش ميان او و آن كارهاى بد فاصله اى دور بود و خداوند شما را از كيفر خود مى ترساند و در عين حال خدا به بندگان خود مهربان است
.
* قمشه‌ای:
روزی که هر شخصی هر کار نیکو کرده همه را پیش روی خود حاضر بیند و نیز آنچه بد کرده؛ آرزو کند که ای کاش میان او و کار بدش به مسافتی دور جدایی بود! و خداوند شما را از عقاب خود می‌ترساند، و خداوند در حق بندگان بسی مهربان است.
.
* مکارم شیرازی:
روزي كه هر كس، آنچه را از كار نيك انجام داده، حاضر ميبيند، و آرزو ميكند ميان او، و آنچه از اعمال بد انجام داده، فاصله زماني زيادي باشد. خداوند شما را از نافرماني خودش، بر حذر ميدارد، و در عين حال، خدا نسبت به همه بندگان، مهربان است.
* تجسم اعمال
آیه نشان می‌دهد که اعمال انسان در قیامت به صورت مجسم و آشکار درمی‌آیند و انسان با تمام اعمال خود مواجه می‌شود.
* حسرت و پشیمانی
در این روز، نیکوکاران از پاداش خود شادمان و گناهکاران از کردار زشت خود پشیمان خواهند بود و آرزو می‌کنند که کاش هرگز آن اعمال بد را مرتکب نشده بودند.
* هشدار الهی
خداوند با این آیه، بندگانش را از عواقب اعمال بد برحذر می‌دارد و به آنها یادآوری می‌کند که باید مراقب رفتار خود باشند.
* رحمت و مهربانی الهی
در عین حال که خداوند هشدار می‌دهد، اما رحمت و مهربانی خود را نیز به بندگانش نشان می‌دهد و آنها را به توبه و بازگشت به سوی خود فرا می‌خواند.
* نکره بودن خیر و شر
کلمه «خیر» و «سوء» در آیه به صورت نکره آمده است، که نشان می‌دهد برخی از اعمال در ظاهر خوب به نظر می‌رسند اما در باطن بد هستند و برخی دیگر در ظاهر بد اما در باطن خوب هستند.
* مفسران معتقدند که این آیه اشاره به اهمیت اخلاص در عمل دارد. اعمالی که برای غیر خدا انجام می‌شوند، در قیامت به صورت زشت و ناپسند ظاهر می‌شوند، در حالی که اعمال خالصانه برای خدا، در قیامت به بهترین وجهی تجسم می‌یابند طبق گفته برخی مفسران.
* به طور خلاصه، آیه 30 سوره آل عمران به ما یادآوری می‌کند که روز قیامت، روز تجسم اعمال و قضاوت خداوند است و باید در تمام عمر، مراقب اعمال خود باشیم و برای کسب رضایت الهی تلاش کنیم.