💥 اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ ﴿۲﴾
📌 خداوند یکتایی که جز او هیچ خدایی نیست، کسیکه اسم اعظمش حی و قیوم است و تمام و کمال اسم اعظمش علی است. آنکه مدبّر، برپا دارنده و نگه دارنده همه مخلوقات است.
……
* انصاریان:
خدای یکتا که جز او هیچ معبودی نیست، زنده و قائم به ذات و مدبّر و برپا دارنده ونگه دارنده همه مخلوقات است.
.
* خرمشاهی:
خداوند است آنكه جز او خدايى نيست و زنده پاينده است.
.
* فولادوند:
خداست كه هيچ معبود بحقى جز او نيست و زنده پاينده است.
.
* قمشه‌ای:
خدای یکتاست که جز او خدایی نیست که زنده و پاینده ابدی است.
.
* مکارم شیرازی:
معبودي جز خداوند يگانه زنده و پايدار و نگهدارنده، نيست.
* توحید:
آیه با عبارت لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ هیچ معبودی جز او نیست اصل توحید را بیان می‌کند. این عبارت، یگانگی خداوند و نفی هرگونه شریک و همتایی برای او را نشان می‌دهد.
.
* الحی: زنده بودن خداوند:
صفت الحی / زنده / نشان می‌دهد که خداوند زنده جاوید است و حیات او ذاتی و ازلی است. این صفت، نقطه مقابل مخلوقات است که حیاتشان موقت و وابسته به خداوند است.
.
* القیوم: قائم و نگهدارنده:
صفت القیوم به معنای قائم به ذات و نگهدارنده و مدبر همه موجودات است. این صفت نشان می‌دهد که همه چیز در عالم هستی به خداوند وابسته است و بدون او وجود نخواهند داشت.
.
* اسم اعظم:
برخی از تفاسیر، الحی القیوم را به عنوان اسم اعظم الهی ذکر کرده‌اند. این به معنای آن است که این دو صفت، از مهم‌ترین و برترین صفات خداوند هستند.
.
* تقابل با مسیحیت:
این آیه در مقابل اعتقاد مسیحیت به تثلیث (پدر، پسر، روح‌القدس) قرار می‌گیرد و یگانگی خداوند را به صراحت بیان می‌کند.
.
* نظام عالم:
«القیوم» بودن خداوند نشان می‌دهد که نظام عالم هستی بر اساس تدبیر و اراده او شکل گرفته و ادامه دارد.