آل عمران آیه (14)

توضیحات

💥 زُيِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَوَاتِ مِنَ النِّسَاءِ وَالْبَنِينَ وَالْقَنَاطِيرِ الْمُقَنْطَرَةِ مِنَ الذَّهَبِ وَالْفِضَّةِ وَالْخَيْلِ الْمُسَوَّمَةِ وَالْأَنْعَامِ وَالْحَرْثِ ذَلِكَ مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَاللَّهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الْمَآبِ ﴿۱۴﴾

📌 محبت و عشق به خواستنی هایی اعم از زنان و فرزندان و اموال فراوان از طلا و نقره و اسب ها یا سواری های مارک دار و دام ها و کشت و زراعت، برای مردم آراسته شده است؛ لیکن جملگی مایه تمتع زندگیِ زودگذرِ دنیاست. حال آنکه سرگذشت نیکو در نزد خداوند است و نیست مگر پذیرش ولایت محمد و آل محمد و همنشینی با علی و اولاد معصومش.

……

* انصاریان:

محبت و عشق به خواستنی ها که عبارت است از زنان و فرزندان و اموال فراوان از طلا و نقره و اسبان نشاندار و چهارپایان و کشت و زراعت، برای مردم آراسته شده است؛ اینها کالای زندگیِ زودگذرِ دنیاست؛ و خداست که بازگشت نیکو نزد اوست.

.

* خرمشاهی:

عشق به خواستنيها از جمله زنان و فرزندان پسران‏ و مال هنگفت اعم از زر و سيم و اسبان نشاندار و چارپايان و كشتزاران، در چشم مردم آراسته شده است، اينها بهره گذارى زندگانى دنياست، و نيك سرانجامى نزد خداوند است‏

.

* فولادوند:

دوستى خواستنيهاى گوناگون از زنان و پسران و اموال فراوان از زر و سيم و اسب‏هاى نشاندار و دامها و كشتزارها براى مردم آراسته شده ليكن اين جمله مايه تمتع زندگى دنياست و حال آنكه فرجام نيكو نزد خداست

.

* قمشه‌ای:

مردم را حبّ شهوات نفسانی، از میل به زنها و فرزندان و همیان‌هایی از طلا و نقره و اسبهای نشان دار نیکو و چهارپایان و مزارع در نظر زیبا و دلفریب است، لیکن اینها متاع زندگانی فانی دنیاست و نزد خداست منزل بازگشت نیکو.

.

* مکارم شیرازی:

محبت امور مادي، از زنان و فرزندان و اموال هنگفت از طلا و نقره و اسبهاي ممتاز و چهارپايان و زراعت، در نظر مردم جلوه داده شده است، تا در پرتو آن، آزمايش و تربيت شوند، ولي اينها در صورتي كه هدف نهايي آدمي را تشكيل دهند، سرمايه زندگي پست مادي است، و سرانجام نيك و زندگي والا و جاويدان، نزد خداست.

* زیبایی‌های دنیوی

آیه به مواردی چون زنان، فرزندان، طلا و نقره، اسب‌های زینتی، چهارپایان و زمین‌های زراعتی اشاره دارد که در نظر انسان‌ها زیبا و مطلوب هستند. این موارد به عنوان «متاع زندگی دنیا» معرفی شده‌اند.

 

* متاع فانی

آیه به این نکته تأکید دارد که این زیبایی‌ها و لذت‌های دنیوی، تنها متاع و بهره‌ای زودگذر از زندگی هستند و پایدار و ابدی نیستند.

 

* پایان دنیا

آیه با اشاره به «الله عنده حسن الماب» یادآور می‌شود که بازگشت نهایی و پاداش حقیقی در نزد خداوند است و آنجا منزلگاه ابدی و نیکو است.

 

* مقایسه

این آیه به طور ضمنی زیبایی‌های دنیوی را با پاداش‌های اخروی مقایسه می‌کند و نشان می‌دهد که لذت‌های دنیوی در برابر نعمت‌های اخروی، ارزشی ندارند.

 

* توجه به آخرت

آیه در واقع یک تلنگر به انسان است تا از وابستگی به زرق و برق دنیا پرهیز کند و همواره به فکر آخرت و سرای جاویدان باشد.

 

* ارزش‌های حقیقی

آیه به طور غیرمستقیم ارزش‌های حقیقی را معرفی می‌کند و نشان می‌دهد که ارزش واقعی انسان در گرو تقوا، اعمال صالح و نزدیکی به خداوند است، نه در تعلقات دنیوی.